Het universum geeft je net zolang situaties totdat jij je les hebt geleerd?

Wat voor gevoel krijg jij bij deze bovenstaande zin?

Niet verder lezen, eerst voelen… Wat doet dit met jou?

Ik krijg er pijn van in mijn buik en een beklemmend gevoel in mijn keel.

Ik krijg oprecht een angst en een onderdrukt/gevangen gevoelsreactie wanneer ik deze overtuiging als waarheid ervaar.

Bijzonder is dat hé? Wanneer je echt je best doet om slechts een geschreven zin binnen te laten komen en dit ook te geloven dat dit zo’n sterke reactie geeft in mijn lichaam, enkel door het te lezen.

Je lichaam slaat herinneringen op waardoor je kan stellen dat het lichaam een brein is.

Denk je dat mijn lichaam letterlijk reageert op de zin? Of zou het aan wat anders liggen?

Het straffende element

In mijn geval reageer ik op de onderliggende boodschap in de zin, de boodschap die ik op de betrekking waarneem. Ik reageer op het “straffende” element in de zin. Namelijk: we gaan net zo lang door totdat jij je “lesje” hebt geleerd, want je bent immers hardleers dus de zweep erover. Je kan iets nog niet? Nou dan sturen wij nog meer.

Het straffende element, het liefst ook nog eens met alle liefdevolle intentie omdat het je wordt gegund dat je iets leert, is voor mij heel herkenbaar. In mijn jeugd ben ik opgegroeid met het Christelijke geloof via een bepaalde kerkelijke stroming. In deze stroming verschilde het per voorganger, hoe God (het universum) werd verklaard. Enerzijds is God de liefhebbende, strenge maar rechtvaardige vader en anderzijds de hard straffende vader. Dit laatste beeld had ik als kind erg veel moeite mee. Je werd bang gemaakt voor de toorn van God. Ik kan nog het gevoel van angst oproepen wat ik als kind in de kerkbanken heb gevoeld.

Het beeld van een “straffend” groter geheel wat jou in de gaten houdt wanneer je niet volgens de norm/regels leeft, geeft een gevangen gevoel. Het leven straft je af omdat het je steeds terug brengt in soortgelijke situaties, met de daarbij horende emoties, gedachten/overtuigingen en gedrag en dezelfde uitkomst. Je stagneert en komt niet verder in je ontwikkeling, je draait in dezelfde cirkel rond door dezelfde lessen.

Innerlijke richting missen

Wanneer je overtuigd bent dat het universum een grote dominante maar wel een liefdevolle baas is die jou onder de duim wil houden voor je eigen bestwil en je met zachte hand dwingt tot leren, geeft dit geen vrijheid en autonomie. 

Je kan angstig worden voor een echte diepgaande verandering omdat je het diepe innerlijke vertrouwen mist waar je naartoe wilt veranderen. Want tja, wanneer het grotere geheel/universum maar lessen blijft sturen moet je de code/boodschap die er in is verwerkt wel goed snappen. Het gevoel dat je buiten jezelf aan iets moet voldoen en dan niet weten wat….geeft onbalans, onzekerheid en onrust. Op die manier leg je jouw creatie kracht buiten jezelf omdat je innerlijke richting mist.

Huh? Maar hoe zit het dan met de wet van aantrekkingskracht?

Je hebt vast al opgemerkt terwijl je dit stuk aan het lezen bent dat het hier om twee dingen gaat.

1. Hoe reageer jij op wat jij als waarheid ervaart?
2. Hoe zie jij het universum/Godin/God/Christus/Het Hogere zelf/Het grotere geheel…..?

Het reageren wat ik persoonlijk als waarheid zie, tenminste mijn lichaam herkent dit als waarheid, zet een keten aan reacties aan in mijn lichaam, hormonaal, in het neurologische circuit en in de chemische processen van het zenuwstelsel. Het lichaam slaat herinneringen op uit eerder meegemaakte situaties en conditioneert deze reactie waardoor je op een bepaalde manier gaat denken.
De angst die als kind voelde bij de straffende God, heeft mij een basisgevoel gegeven dat ik altijd aan iets moet voldoen want anders loopt het slecht met je af. Dit heeft zich wel eens geuit in rebels en opstandig gedrag en later in mijn leven meer als erg hoge eisen aan mijzelf stellen en het de ander vooral naar de zin maken. In mijn manier van denken ben ik dan overtuigd dat ik te allen tijde dienstbaar hoor te zijn naar de ander. 

Je diepste verlangen

Wellicht kan jij iets anders invullen voor de “straffende” God. Misschien kan jij invullen de oordelende ouder waardoor jij je in allerlei bochten wringt om ergens aan te voldoen. Om uiteindelijk je diepste verlangen hoopt te vervullen, namelijk om gezien te worden en daardoor liefde ontvangen. In je gedrag kan je dan ver gaan in het pleasen van je partner, kinderen, werkgever, vrienden en zo verder.

Uiteindelijk veroorzaakt de emotionele conditionering, het lichamelijke brein, vaste overtuigingen en automatische gedachten in het brein waar weer automatische gedragingen uit voortkomen die je levenshouding en keuzes bepalen. 

Dezelfde gedachten leiden tot dezelfde keuzes, dezelfde gewoontes en gedrag, naar dezelfde ervaring, naar hetzelfde gevoel waardoor je dezelfde persoonlijkheid blijft.

Het bovenstaande creëert jouw perceptie van de werkelijkheid waardoor de wet van aantrekkingskracht, het universum, precies volgens de natuurwetten reageert. 

Het stuurt niet met opzet situaties/lessen naar je toe zodat je eindelijk wat kan leren. Het reageert op wat je uitzend (lees het blog: Het onzichtbare zichtbaar maken).

Hoe zou het zijn als je het universum als samenwerkingspartner gaat ervaren? Het universum niet zien als iets wat macht over je heeft en je daarom van allerlei lessen stuurt.

Verandering

Hoe kan je echt veranderen? Niet door alleen maar positief te denken want dat kan niet op tegen de automatische conditionering in ons onbewuste gedeelte van ons brein. Wist je dat wij mensen maar 5% bewust zijn van ons (gepland)gedrag? Een positieve gedachte komt echt niet door de 95% onbewuste en automatische gedragingen heen. 

Echte verandering zit in het bewust maken van de automatische conditionering en deze op verschillende levels (lichamelijk, energetisch en in ons brein) te neutraliseren. Daarna bewust gaan ervaren hoe een andere jij: anders denkt, nieuwe gewoontes heeft, ander gedrag heeft, andere ervaringen beleeft, zich anders voelt  waardoor je persoonlijke levenshouding/persoonlijkheid verandert.  

Wat ontzettend fijn dat juist daar het universum mee kan helpen, als je maar vraagt! 

Samen creëren met het universum!

Hoe voelt dat?

Stel je eens voor dat je eindelijk die grote stap naar verandering kan maken en door kunt breken in de 95% van het bewustzijn wat onbewust is? Je komt bij je potentieel, 95% wat je nu niet gebruikt! 
Het kunnen manifesteren waar je echt naar verlangt, hoe zou dat zijn?  Het is zo belangrijk om eerst helderheid te krijgen in wat je “gevangen” houdt want zonder helderheid wordt manifesteren een “mind” ding (wat je met je denken doet) en dan blijf je op dezelfde golflengte omdat je niet verder dan de 5% komt.
Op dezelfde golflengte of met andere woorden je blijft op dezelfde frequentie, geeft dezelfde uitkomst waardoor er niets veranderd. Heb jij je wel eens met positieve gedachten naar meer zelfvertrouwen gedacht? Helpt niet echt… elke nieuwe situatie moet je het weer doen en dit kost bakken met energie en geeft niet het diepe vertrouwen.

Hartelijke groet, Erna