Waar heb je het over als je spreekt over automatische patronen/programmeringen die je niet dienen? En wat doe je er aan?

Emoties zoals: angst, woede, verdriet, beklemming, onmacht, hulpeloosheid, ontevredenheid, frustratie, bezorgdheid, minderwaardig voelen, onzekerheid etc. veroorzaken stress. Je lijf voelt en reageert hierop, je emoties versterken, het beïnvloed je denken en daardoor ook wat je doet. Ik kom in mijn therapeutische coachpraktijk vaak tegen dat mijn coachee niet bewust zijn van deze emoties maar binnenkomen met de vraag, “ik heb last van stress, kan je mij helpen?”

Stress geeft een keten aan reacties in je lichaam, in jouw manier van denken, hoe jij je voelt en in jouw handelen. Of beter gezegd dit zijn stressreacties. Soms is een stressreactie echt levensreddend omdat angst ervoor zorgt dat je super alert bent zodat je hard kunt lopen of dat je over een enorme kracht beschikt en kunt vechten, wanneer de situatie dat vraagt. 

Hier spreek je over een situatie die in het hier en nu levensbedreigend is. 

Automatisch reageren

Wat echter heel veel voorkomt is dat een stressreactie vanuit jouw jeugd, die toen dienend was in de desbetreffende situatie en daarom ook het beste was wat je kon doen, zich heeft vastgezet tot een automatisch patroon van denken, voelen en handelen in allerlei andere verschillende situaties.
Dit automatische patroon is echter niet langer dienend in jouw leven. Het automatisch reageren gebeurt omdat je hersenen in patronen werken, er wordt een bepaald programma afgewerkt bij situaties die volgens jouw “kijk” op een situatie in werking gaat.
Jouw “kijk” op een situatie is een trigger omdat het in jouw beleving lijkt op wat jou is overkomen in jouw jeugd of in een andere traumatische gebeurtenis. Deze trigger kan een geur zijn, een persoon die lijkt op een persoon uit het verleden, hetzelfde gevoel van beklemming, een voorgevoel dat er iets vreselijks gaat gebeuren omdat iets lijkt op de eerder meegemaakte situatie, het kan echt van alles zijn.

Het automatisch reageren wordt veroorzaakt door een emotionele herinnering. Deze herinnering activeert de gevoelens die wij in het verleden hebben gevoeld. Emotionele herinneringen worden opgeslagen in het 2e brein, het emotionele brein (in de amygdala).

Veel van onze reacties zijn vaak niet passend in de situatie en/of in het moment, wanneer er iets gebeurt wat op het emotionele vlak lijkt op iets wat er in het verleden is gebeurd, gaat het gevoel enorm snel en dan reageren wij zonder erbij na te denken. Wij kunnen ons dan boos, verdrietig, angstig of nerveus voelen. Wij kunnen ons ook totaal ontredderd voelen.
Deze gevoelens worden dan door de herinnering ingegeven, de emotionele herinnering aan een eerdere situatie. Wanneer er een sterke emotie wordt gevoeld in een bepaalde situatie “herinnert” de amygdala zich deze emotie samen met een hele boel andere details die tegelijk met de emotie plaats vinden.
Er kunnen zelfs dingen zijn die indirect met deze gebeurtenis te maken hebben waardoor er oude emoties opnieuw worden opgeroepen, zonder dat je hiervan bewust bent. De amygdala pakt allerlei signalen op door wat er wordt gezien, geroken, gehoord, geproefd en gevoeld. Hierdoor wordt de amygdala gelijk geactiveerd, het 2de brein is dan actief en omdat het zo snel gaat krijgt het 3de brein, het weldenkende brein geen kans om in te grijpen, te relativeren. Wanneer je een automatische reactie hebt dan maak je het korte rondje, de versnelde route van voelen en gelijk reageren.

Bij automatisch reageren ben je niet bewust van je emoties en jouw manier van reageren, anders zou het immers niet automatisch zijn.

Trauma

Traumatische gebeurtenissen en zijn niet altijd grote life-events zoals een (vecht)scheiding, mishandeling of het verlies van een dierbare. Een voorbeeld kan zijn dat wanneer je ouders, met alle goede bedoelingen, alles van je overnemen en jou niet zelf dingen laten proberen en fouten maken ervoor kan zorgen dat je in nieuwe situaties blokkeert of juist jezelf gaat overschreeuwen omdat je onzeker bent en bang bent om te falen.
Wanneer je vaak blokkeert of dat het telkens weer jezelf overschreeuwen te veel kost, heb je steeds kleine “trauma’s, herhaaldelijke “kleine trauma’s”  wordt een trauma. Zo zijn er legio voorbeelden. 

Het steeds over je grenzen gaan, altijd maar hard werken om maar gezien te worden het maar niets zeggen om conflicten te voorkomen etc. Je weet dat je het doet maar je hebt geen idee waarom je het doet en je wilt het liefst stoppen met dit gedrag maar je hebt geen idee hoe.

Dat kan anders!

In mijn praktijk maak ik mee dat een coachee binnenkomt met: ik heb last van stress, of ik ben steeds zo boos, of ik zoek steeds de adrenaline kick op want ik kan niet tegen stabiliteit en rust terwijl ik diep van binnen dit wel het liefste wil.

Noem zoals het wilt, het gestrest voelen…

Of bewust zijn van de voelbare onderstroom van onrust elke dag maar weer waardoor je niet kunt verbinden met jezelf, de ander, met het leven. Het maakt dat je een buitenstaander bent van je leven alsof je niet echt mee doet!

Dat kan anders!

• Ben jij degenen die het licht laat schijnen op de programmering van jouw automatische patronen?
• Wil jij bewust zijn van deze patronen waardoor het automatisme verdwijnt?
• Wil jij je ruimer, lichter en vrijer voelen omdat jouw perspectief verandert omdat je de automatische bril hebt afgedaan, waardoor je niet meer alleen vanuit het emotionele brein reageert maar samenwerkt met je weldenkende creatieve brein?

Laat je dan onderdompelen in een 5-daagse transformerende retreat. Zonder afleiding de focus op jezelf op jouw mentale, emotionele, fysieke en spirituele gezondheid. Neem leiderschap en ga die verbinding weer aan met jezelf, de ander en het leven.

Vraag een inzicht gevend gesprek aan via in**@se*********.nl

Hartelijke groet,  Erna